Öyle bir akşamdı İstanbul'da..
Ne ses var ne seda, susmuş minareler,
El ayak çekilmiş, çekilmiş perdeler.
Kapım açık sabaha inat karanlıklara,
İstanbul'a ve yağmurun her damlasına.
Bu gece yadigar olmalı İstanbul bana.
Öyle bir akşamdı İstanbul'da..
Basmadan yürüyorum kaldırımlara.
Korkuyorum akşamın efsunundan,
Rüzgarın ruhumu uçurmasından.
Kalabalığın yalnızlığını duyuyorum,
Gözlerimde hep o hayali görüyorum..
Öyle bir akşamdı İstanbul'da..
Bir gölge geziniyor gecenin içinden,
Tutacak kadar yanından geçiyorum,
Nefes gibi kah hafiften, kah derinden.
Bir tane düşüyor yere gözlerimden,
Yağmurlara karışmalıyım görünmeden.
İstanbul'da olmalıyım, İstanbul'u bulmalıyım..